به نظر می رسد داروهایی که قبلاً توسط میلیون ها بیمار دیابتی مصرف شده اند، به کاهش حملات آسم تا 70 درصد کمک می کنند.
این دو دارو متفورمین، یکی از پرمصرف‌ترین داروهای دیابت، و کلاس GLP-1 از داروهای اوزمپیک، مونجارو و ساکسندا هستند.
مطالعه ای بر روی 13000 فرد مبتلا به دیابت و آسم نشان داد که متفورمین شانس بیماران را برای حملات آسم تا 30 درصد کاهش می دهد در حالی که افزودن یک داروی GLP-1 آن را تا 40 درصد دیگر کاهش می دهد.
به گفته نویسندگان، به نظر می‌رسد این اثرات به چیزی بیش از بهبود در کنترل قند خون یا کاهش وزن وابسته است و نشان می‌دهد که متفورمین و GLP-1 ممکن است مستقیماً بر عملکرد راه‌های هوایی برای کاهش آسم تأثیر بگذارند.
در مجموع، تیمی به سرپرستی کلوئی بلوم می‌گویند که یافته‌ها «پتانسیل استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت را به درمان‌های جایگزین بسیار مورد نیاز برای آسم نشان می‌دهد». او یک مدرس ارشد اپیدمیولوژی تنفسی در امپریال کالج لندن است.
تیم او یافته های خود را در 18 نوامبر در JAMA Internal Medicine منتشر کرد.
همانطور که محققان توضیح دادند، مدت طولانی است که دلایل خوبی برای شک وجود دارد که متفورمین ممکن است سلامت تنفسی بیماران آسمی را بهبود بخشد. آنها گفتند که این دارو اثرات ضد التهابی دارد و همچنین به نظر می رسد که برخی از تغییرات در راه های هوایی و “پاسخ دهی بیش از حد” راه های هوایی را که آسم ایجاد می کند، معکوس می کند.
داده‌های مربوط به GLP-1 اثرات مشابهی را نشان می‌دهد: همان گیرنده‌های سلولی که داروها روی مغز کار می‌کنند، در ریه‌ها یافت می‌شوند، و همچنین تصور می‌شود که GLP-1 پاسخ‌دهی بیش از حد راه هوایی را کاهش می‌دهد.
اما آیا هر یک از اینها در یک مطالعه در دنیای واقعی بیماران نشان داده می شود؟
برای یافتن این موضوع، تیم بلوم سوابق بیمارستانی حدود 12700 بیمار دیابت نوع 2 را که به آسم نیز مبتلا بودند، پیگیری کردند و به دنبال حوادث حملات آسم بودند. آنها همچنین استفاده هر بیمار از داروهای مختلف دیابت را ردیابی کردند. داده ها از سال 2004 تا 2020 جمع آوری شده است.
نتایج چشمگیر بود.
محققان دریافتند: “متفورمین با کاهش خطر حملات آسم تا حدود 30٪ مرتبط است.” هنگامی که بیماران به عنوان یک درمان اضافی GLP-1 نیز تجویز شدند، “با کاهش خطر اضافی تقریباً 40٪ همراه بود.”
با نگاهی دقیق تر به داده ها، تیم بلوم دریافت که تغییرات در کنترل قند خون یا وزن در حین مصرف داروها ارتباط چندانی با ارتباط متفورمین و استفاده از GLP-1 با بهبود آسم ندارد.
آنها خاطرنشان کردند که نیمی از افراد مبتلا به آسم در مطالعه آنها اضافه وزن یا چاق بودند و در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 تشخیص داده شده یا تشخیص داده نشده بودند.
بنابراین، یافته‌ها یک امکان جدید بالقوه هیجان‌انگیز را نشان می‌دهد: دادن متفورمین یا GLP-1 به افراد مبتلا به آسم برای کمک به درمان اختلال تنفسی و هر نوع دیابت زمینه‌ای.
گروه بلوم به این نتیجه رسیدند که «این نوع مداخلات دارویی اولیه برای بزرگسالان مبتلا به آسم و اختلال متابولیک ممکن است فوایدی داشته باشد».
آنها می گویند تحقیقات بیشتر، از جمله کارآزمایی های بالینی، برای تایید مزایای مشاهده شده در این مطالعه و درک بهتر اینکه چگونه داروهای دیابت ممکن است مراقبت از آسم را بهبود بخشند، ضروری است.
منبع: usnews
