دو برنامه جدید به افراد نابینا این امکان را می‌دهد تا در ساختمان‌های داخلی با جهت‌های گفتاری از یک برنامه تلفن هوشمند حرکت کنند و روشی ایمن برای یافتن مسیر در جاهایی که GPS کار نمی‌کند ارائه می‌کند.
روبرتو ماندوچی، استاد علوم و مهندسی کامپیوتر دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز، بخش عمده ای از تحقیقات خود را صرف ایجاد فناوری در دسترس برای افراد نابینا و کم بینا کرده است. در طول سال ها کار با این جوامع، او آموخته است که نیاز خاصی به ابزارهایی برای کمک به ناوبری داخلی در فضاهای جدید وجود دارد.
در مقاله جدیدی که در ژورنال ACM Transactions on Accessible Computing منتشر شده است، گروه تحقیقاتی Manduchi دو اپلیکیشن گوشی هوشمند را ارائه می‌کند که مسیریابی در فضای داخلی، ناوبری به یک نقطه خاص و بازگشت ایمن، فرآیند ردیابی مسیر گذشته را ارائه می‌دهد. این برنامه‌ها نشانه‌های صوتی می‌دهند و کاربر را ملزم نمی‌کند که گوشی هوشمند خود را جلوی خود بگیرد، که این امر ناخوشایند خواهد بود و توجه بی‌رویه را به خود جلب می‌کند.
فناوری ایمن تر و مقیاس پذیر
تلفن‌های هوشمند بستری عالی برای میزبانی فناوری در دسترس فراهم می‌کنند زیرا ارزان‌تر از یک سیستم سخت‌افزاری اختصاصی هستند، از پشتیبانی تیم‌های فناوری اطلاعات شرکت برخوردار هستند و به حسگرهای داخلی و ویژگی‌های دسترسی مجهز هستند.
سایر سیستم های راه یابی مبتنی بر گوشی های هوشمند نیاز دارند که شخص با تلفن خود راه برود که می تواند مشکلات متعددی ایجاد کند. یک فرد نابینا که در حال حرکت در یک فضای جدید است، اغلب حداقل یک دست خود را برای سگ راهنما یا عصا استفاده می کند، بنابراین استفاده از دست دیگر برای تلفن ایده آل نیست. نگه‌داشتن تلفن نیز ناوبر را در برابر جرم آسیب‌پذیر می‌کند و افراد دارای معلولیت در حال حاضر جرم و جنایت را با نرخ‌های نامتناسب بالاتری تجربه می‌کنند.
در حالی که شرکت‌هایی مانند اپل و گوگل راهیابی را برای مکان‌های خاص مانند فرودگاه‌ها و استادیوم‌های بزرگ توسعه داده‌اند، روش‌های آنها به حسگرهایی بستگی دارد که در داخل این ساختمان‌ها نصب شده‌اند. این باعث می شود که به دلیل هزینه اضافه کردن و حفظ زیرساخت های اضافی، راه حل بسیار کمتر مقیاس پذیر باشد.
استفاده از سنسورهای داخلی
برنامه راهیابی Manduchi مسیری مشابه خدمات GPS مانند Google Maps را ارائه می دهد. با این حال، سیستم های مبتنی بر GPS در داخل خانه کار نمی کنند، زیرا سیگنال ماهواره توسط دیوارهای ساختمان مخدوش می شود. در عوض، سیستم Manduchi از حسگرهای دیگری در گوشی هوشمند برای ارائه دستورالعمل‌های گفتاری برای حرکت در یک ساختمان ناآشنا استفاده می‌کند.
اپلیکیشن راه یاب با استفاده از نقشه ای از داخل ساختمان برای یافتن مسیری به سمت مقصد کار می کند و سپس از حسگرهای اینرسی داخلی، شتاب سنج ها و ژیروسکوپ های تلفن استفاده می کند که ویژگی هایی مانند گام شمار را برای ردیابی ناوبر ارائه می کند. پیشرفت در طول مسیر
منبع:news-medical
